Review: Take Time

Spel in het kort

Het spel bestaat uit tien hoofdstukken met elk vier uitdagingen, die worden weergegeven als klokken. De spelers kiezen een klok en leggen deze samen met het hulpfiche en de bonusfiches in het midden van de tafel. De maan- en zonkaarten worden door elkaar geschud en twaalf kaarten worden in totaal verdeeld over de spelers. Een uitdaging verloopt in drie fases. In de overlegfase bekijken de spelers de klok en bespreken ze een strategie zonder hun kaarten te bekijken. Elke klok bestaat uit zes segmenten, waarvan sommige segmenten speciale regels bevatten. Sommige klokken hebben bovendien een speciale regel welke voor alle segmenten van die klok geldt. Als er een klokwijzer op een klok afgebeeld staat, geeft dit aan welk segment het startsegment is. In de plaatsingsfase leggen de spelers om beurten een kaart gedekt bij een segment van de klok. Tijdens elke uitdaging mogen de spelers daarnaast een beperkt aantal kaarten open spelen, gelijk aan het aantal symbolen op het hulpfiche. Als alle kaarten zijn gespeeld begint de controlefase. In deze fase controleren de spelers of elk segment minstens één kaart bevat, de totale kaartwaardes van elk segment in oplopende volgorde liggen, geen van de segmenten boven de 24 komt, en alle speciale regels zijn nageleefd. Als aan alle voorwaarden is voldaan, voltooien de spelers de uitdaging! 🏆

Onze mening

Take Time is een leuk coöperatief spel met veel uitdagingen. Qua regels is het spel heel snel uit te leggen. De basis is vrij simpel, en voor iedere klok zijn er een aantal extra regels die in de overlegfase kort kunnen worden besproken. Het spel is dus erg toegankelijk, maar de echte uitdaging ontdek je eigenlijk pas tijdens het spelen. De moeilijkheidsgraad wordt per envelop steeds een beetje hoger, met interessante nieuwe regels en spelelementen. Spelenderwijs zul je steeds meer ontdekken hoe je slim kunt spelen, en begin je ook je medespelers steeds beter aan te voelen. Elke speler heeft evenveel invloed, en dus is iedereen betrokken. Take Time is zeker geen spel waarvan het bij één potje blijft. Het spel draait om de uitdaging, en die krijg je pas als je meerdere uitdagingen achter elkaar speelt. Gelukkig is een uitdaging snel opgezet en duurt deze niet te lang, wat ervoor zorgt dat je makkelijk meerdere potjes kunt spelen. Toch is Take Time niet voor iedereen. Tussen het overleggen en het grote onthulmoment biedt de plaatsingsfase vrij weinig spanning. De beurten zijn gelukkig kort en vlot, maar het spel zal daardoor niet bij elke groep aanslaan. Het spelmateriaal van Take Time is vrij eenvoudig, maar wel prachtig afgewerkt. De gouden details op de enveloppen en kaarten zorgen voor een luxe uitstraling. Alle uitdagingen in Take Time zijn herspeelbaar, en de vernieuwingsenvelop voegt daar nog een extra laag aan toe, waardoor je ze opnieuw op een volledig nieuwe manier kunt spelen. Liefhebbers van coöperatieve spellen zullen dus heel veel uit dit spel kunnen halen. Dit maakt Take Time een geslaagd spel voor wie van puzzelen en strategie houdt.